آيا تفاوتي بين يك مسيحي و يك كاتوليك وجود دارد؟

پرسش: آيا بين كاتوليك بودن و يا مسيحي بودن تفاوتي وجود دارد؟

پاسخ ما: طبقه بنده هاي متعددي در مورد اسامي و نوع كليساهاي مسيحي وجود دارد مانند، كاتوليك، پروتستان، متوديست، باپتيست، لوتران و غيره. اما بديهي است كه در هر كدام از اين كليساها اعضايي وجود دارند كه واقعاً با مسيح ارتباط دارند و اعضايي نيز هستند كه رابطه اي واقعي با مسيح ندارند.

بنابراين مهم اين نيست كه شخص به چه كليسايي تعلق دارد، بلكه موضوع مورد بحث اين است كه آيا او شخصاً عيسي مسيح را در قلب خود دارد يا خير و اينكه آيا او واقعاً يك رابطة شخصي با خداوند دارد يا نه.

در انجيل يوحنا ميخوانيم: «و اما به آن كساني كه او را قبول كردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند، يعني به هر كه به اسم او ايمان آورد.» (يوحنا 1 : 12) چرا ما بايد فرزندان خدا بشويم؟ چون در غير اينصورت خدا از ما دور خواهد بود. شايد بر اين امر واقف باشيم كه خدا واقعاً وجود دارد و لازم است تا ما او را عبادت كنيم. شايد حتي اين را نيز خوب بدانيم كه در مواقع نياز، او تنها كسي است كه ميتوانيم در حضورش دعا كنيم. ولي بين ما و خدا فاصله وجود دارد و اين فاصله به علت وجود گناهان ما است. تا زماني كه ما زنده هستيم و نفس ميكشيم، مرتكب گناه خواهيم شد. ما به جاي اينكه از راه هاي خدا پيروي كنيم به راه خود خواهيم رفت. اما لزومي ندارد كه گناهان ما بين ما و خدا تا ابد مانع ايجاد نمايد، چرا كه راه حلي وجود دارد و آن راه حل از اين قرار است.

كتاب مقدس ميگويد كه براي گناه بايد مجازات شويم و اين مجازات شايد بيش از آن چيزي باشد كه شما انتظارش را داريد. در حقيقت مجازات گناه مرگ است. مجازات مرگ تنها براي گناهاني همچون قتل نيست. مجازات مرگ، حكم و داوري اي است كه خداوند براي تمامي گناهان صادر نموده است. كتاب مقدس ميفرمايد: «زيرا كه مزد گناه موت است.» (روميان 6 : 23) عيسي به خاطر گناهان ما و به جاي ما جانش را فدا نمود تا ما مجبور نباشيم به خاطر گناهانمان بميريم و تا ابد از خداوند دور بمانيم. عيسي تاوان تمامي گناهان ما را به طور كامل پرداخت نمود. عيسي امروز بخشش خود را به ما هديه ميكند. اين يك بخشش موقتي نيست. هم اينك ما حتي براي گناهاني كه در آينده مرتكب خواهيم شد نيز ميتوانيم بخشش عيسي را از آنِ خود كنيم، زيرا كه عيسي به خاطر تمامي گناهان ما جانش را فدا كرد. در همان لحظه اي كه گناهان ما بخشيده شد و مانع از ميان رفت، ما قادر خواهيم بود تا بلافاصله يك رابطة شخصي و نزديك را با او آغاز كنيم. اين بدان معنا نيست كه ما بعد از اين ديگر مرتكب گناه نخواهيم شد و يا تبديل به انسانهاي كاملي ميشويم، بلكه زماني كه قبول ميكنيم كه عيسي به خاطر گناهان ما و به جاي ما مْرد، بخشش خدا را از جانب خدا دريافت ميكنيم.

«زيرا همه گناه كرده اند و از جلال خدا قاصر ميباشند، و به فيض او مجاناً عادل شمرده ميشوند به وساطت آن فديه اي كه در عيسي مسيح است.» (روميان 3 : 23 و 24)

وقتي كه عيسي مسيح را در قلب خود ميپذيريم خداوند ما را «بيگناه اعلام ميكند» و ميگويد كه اكنون «رابطة ما با خدا صحيح است». در اين لحظه رابطة ما با خدا واقعاً شروع شده و ديگر ما صرفاً بر اين امر واقف نيستيم كه «خدا وجود دارد» بلكه ميدانيم كه او در ما زندگي ميكند. حالا ما نه تنها بخشش خدا را داريم، بلكه با او ارتباط نيز داريم. «زيرا كه مزد گناه موت است، اما نعمت خدا حيات جاوداني در خداوند ما عيسي مسيح.» (روميان 6 : 23)

اگر مايليد اطمينان حاصل كنيد كه يك رابطة شخصي با خدا داريد و گناهان شما بخشيده شده است و ديگر بين شما و خدا مانع و سدي وجود ندارد، مطلب شخصاً خدا را شناختن را مطالعه كنيد تا توضيحات لازم را هم اينك دريافت كنيد.