چرا خدا اجازه ميدهد درد و رنج وجود داشته باشد؟

سئوال: «چرا بايستي درد و رنج وجود داشته باشد؟ سوال من اين است كه چرا خدا اجازه ميدهد تا مردم متحمل دردهاي فيزيكي شوند؟»

پاسخ ما: ما مطمئن نيستيم كه خدا دربارة سوال شما در كتاب مقدس پاسخي داده باشد. ما فكر نميكنيم كه خدا به اين پرسش كه «چرا» در اين بره از زمان او اجازه ميدهد تا يك سري از مسائل اتفاق بيفتد پاسخي واضح و آشكار داده باشد.

به احتمال زياد او دربارة تمامي اينها بعداً توضيح خواهد داد، شايد در روز داوري. اما حتي با وجود سوالاتي كه بدون پاسخ مانده اند به نظر ميرسد كه خداوند فكر ميكند به اندازة كافي پاسخ هايي در اختيار ما قرار داده است تا بتوانيم به او روي آورده و با فروتني و صداقت او را جستجو كنيم.

ما فكر نميكنيم كه در روز داوري مردم بتوانند بگويند... «من به تو ايمان ميآوردم اگر درد و رنج و شرارتي نبود!» ما فكر نميكنيم كه خدا اين توجيه را بپذيرد. خدا ميداند چكار ميكند. اگر او در خصوص موضوعي سكوت اختيار كرده حتماً حساب همه چيز را كرده است.

به هر حال بعد از گفتن اين سخن، چند نكته وجود دارد كه بايستي مورد ملاحظه قرار گيرد.

اولين نكته عيسي مسيح است. زماني كه خدا جسم پوشيد، او از تحمل درد و رنج امتناع نكرد. او متحمل درد و رنج شد. به طور قطع، اين موضوع در كل نقشة موجود بايستي داراي مفهوم باشد.

نكتة دوم اين است كه عيسي ميگويد ملكوت وي از اين دنيا نيست. خدا جهان را از طريق فرستادن كلام خود (عيسي) به اين دنيا محبت نمود. اما خدا اين جهان و طريقي كه جهان اداره ميشود را دوست ندارد (خودخواهي، گناه و صدماتي كه مردم به خود و ديگران ميزنند). خداوند دنيايي را دوست دارد كه قرار است بيايد، جايي كه عزا، گريه، مرگ و يا درد نخواهد بود. اين ملكوت اوست.

نكتة سوم اين است كه تنها خدا نيكوست. اگر نگرش ما باعث ميشود تا دربارة خدا بد قضاوت كنيم، پس طرز نگرش ما به مسائل هر طور كه باشد كامل نيست و ما كل داستان را نميدانيم. خدا كامل است. او كاملاً منصف است. او نيكوست. آنگونه كه خدا عمل ميكند، طريقة صحيح و نيكوست، اگرچه شايد ما كاملاً طريقه هاي او را درك نكنيم.

عيسي فرمود كه در اين دنيا شما سختي هايي خواهيد داشت. عيسي اين را خطاب به كساني اظهار كرد كه قرار بود به خاطر نام او مورد تنفر مردم قرار بگيرند (نفرت از جانب مردم چون به عيسي ايمان داشتند). اما عيسي همچنين فرمود: «بدين چيزها به شما تكلم كردم تا در من سلامتي داشته باشيد. در جهان براي شما زحمت خواهد شد. و لكن خاطر جمع داريد زيرا كه من بر جهان غالب شده ام.» (يوحنا 16 : 33)

خداوند ما را در اين دنيا تنها نگذاشته است. او ما را رها نكرده است. براي خواندن مقاله اي كه توضيح ميدهد ما هنگام تحمل درد و رنج در خصوص چه چيزهايي ميتوانيم روي خدا حساب كنيم، لطفاً اين قسمت را ملاحظه كنيد.

جايگاه خداوند در ميان اين فجايع كجاست؟